اقامت موقت امریکا

ویزای تحصیلی امریکا (F-1)

ویزای تحصیلی آمریکا که به عنوان ویزای F-1 نیز شناخته می شود، یک ویزای غیر مهاجرتی است که به دانشجویان بین المللی اجازه می دهد تا برای ادامه تحصیلات آکادمیک یا برنامه های زبان انگلیسی وارد آمریکا شوند. این ویزا برای دانش‌آموزان یا دانشجویانی طراحی شده است که در مدارس، کالج‌ها، دانشگاه‌ها یا مؤسسات زبان معتبر آمریکا ثبت نام کرده‌اند و با برنامه دانشجویی و تبادل بازدیدکنندگان (SEVP) مجاز به ورود به آمریکا هستند.

برای واجد شرایط بودن برای ویزای F-1، متقاضیان ابتدا باید در یک برنامه تمام وقت در یک موسسه دارای گواهی SEVP پذیرفته شوند. این موسسه آموزشی فرم I-20، “گواهی واجد شرایط بودن وضعیت دانشجویی غیرمهاجر” را به دانشجو یا دانشجو ارائه می دهد که برای شروع فرآیند درخواست ویزا لازم است. دانشجو باید منابع مالی کافی را برای پوشش شهریه، هزینه های زندگی و سایر هزینه های مرتبط در طول اقامت خود در آمریکا نشان دهد.

فرم آنلاین DS-160

فرآیند درخواست با تکمیل فرم آنلاین DS-160، که درخواست ویزای غیر مهاجرتی است، آغاز می شود. متقاضیان باید هزینه SEVIS (سیستم اطلاعات دانشجویان و تبادل بازدیدکنندگان) را بپردازند و برای مصاحبه در نزدیکترین سفارت یا کنسولگری آمریکا برنامه ریزی کنند. در طول مصاحبه، متقاضیان باید فرم I-20، مدارک مالی، ریز نمرات دانشگاهی و مدارک مربوط به روابط خود را با کشور خود ارائه دهند تا قصد خود را برای بازگشت پس از اتمام تحصیلات خود ثابت کنند.

ویزای F-1 به دانشجویان اجازه می دهد تا حداکثر 30 روز قبل از شروع برنامه خود وارد آمریکا شوند و در طول مدت تحصیل خود باقی بمانند، همانطور که در فرم I-20 آنها مشخص شده است. پس از اتمام برنامه خود، دانشجوان یا دانشجویان یک مهلت 60 روزه برای آماده شدن برای خروج یا انتقال به وضعیت ویزای دیگر دارند. دانشجویان F-1 معمولاً در اولین سال تحصیلی خود مجاز به کار خارج از دانشگاه نیستند، اما ممکن است تا 20 ساعت در هفته در حالی که کلاس ها در حال برگزاری است، در دانشگاه کار کنند.

پس از اولین سال تحصیلی، دارندگان ویزای F-1 ممکن است واجد شرایط آموزش عملی اختیاری (OPT) باشند، که فرصتی برای کسب تجربه کاری عملی در زمینه تحصیلی دانشجویان فراهم می کند. برای فارغ التحصیلان STEM (علوم، فناوری، مهندسی، و ریاضیات) OPT می تواند تا 12 ماه با یک تمدید 24 ماهه اضافی باشد. گزینه دیگر، آموزش عملی درسی (CPT) است که به دانشجویان اجازه می دهد در دوره های کارآموزی یا برنامه های آموزشی مشارکتی مرتبط با تحصیلات خود کار کنند.

ویزای F-1 همچنین به افراد تحت تکفل مانند همسر یا فرزندان مجرد زیر 21 سال اجازه می دهد تا دانشجو را تحت ویزای F-2 همراهی کنند. با این حال، وابستگان F-2 مجاز به کار در آمریکا نیستند و فقط فرزندان شخص دارای ویزای F-1 می توانند در مدارس ابتدایی یا متوسطه تمام وقت ثبت نام کنند.

در حالی که ویزای F-1 رایج ترین نوع ویزای تحصیلی است، دسته بندی های دیگری نیز وجود دارد، مانند ویزای M-1 برای تحصیلات حرفه ای یا غیر آکادمیک و ویزای J-1 برای دانشجویان مبادله ای. هر دسته شرایط و محدودیت های خاص خود را دارد.

ویزای F-1 به دانشجویان بین المللی این فرصت را می دهد تا تحصیلات خود در سطح جهانی را در آمریکا به پایان برسانند، اما نیاز به برنامه ریزی دقیق و رعایت مقررات سختگیرانه دارد. دانشجویان باید ثبت نام برنامه تمام وقت خود را انجام دهند و تمام شرایط ویزا را رعایت کنند تا در طول سفر تحصیلی خود در وضعیت قانونی باقی بمانند.

ویزای تحصیلی F-1 آمریکا به دلیل شهرت سیستم آموزشی آمریکا، که طیف گسترده ای از برنامه ها، موسسات رتبه برتر و دسترسی به فرصت های تحقیقاتی پیشرفته را ارائه می دهد، یکی از ویزاهای مورد تقاضا برای دانشجویان بین المللی است. درک کامل فرآیند درخواست، الزامات و مزایای این ویزا برای متقاضیان ضروری است تا از مزایای تحصیل در آمریکا اطمینان حاصل کنند.

یکی از جنبه های کلیدی ویزای F-1، شرط تحصیل تمام وقت است. دانشجوان باید در یک دوره کامل که توسط موسسه آنها تعریف شده است ثبت نام کنند. برای دانشجویان مقطع کارشناسی، تحصیل تمام وقت معمولاً به معنای حداقل 12 ساعت تحصیل در هر ترم است، در حالی که برای دانشجویان کارشناسی ارشد، به دستورالعمل های خاص برنامه بستگی دارد. ثبت نام پاره وقت فقط در شرایط خاص مجاز است، مانند فوریت های پزشکی یا ترم های پایانی که در آن واحدهای کمتری برای فارغ التحصیلی مورد نیاز است، و حتی در آن زمان، تایید قبلی از مسئول موسسه (DSO) ضروری است.

شرط اثبات مالی بخش مهمی از درخواست ویزای F-1 است. متقاضیان باید نشان دهند که بودجه کافی برای پوشش شهریه و هزینه های زندگی حداقل برای سال اول تحصیل دارند. این مدرک می تواند از پس انداز شخصی، حمایت خانواده، بورسیه تحصیلی یا حمایت مالی تامین شود. به علاوه برخی از مؤسسات ممکن است برای کل مدت برنامه به مدرکی مبنی بر تأمین مالی نیاز داشته باشند. این مدرک تضمین می کند که دانشجو برای ادامه زندگی در آمریکا نیازی به تکیه بر کارهای غیرمجاز ندارد.

در طول مصاحبه ویزا، متقاضیان باید افسر کنسولی را در مورد قصد خود برای بازگشت به کشورشان پس از اتمام تحصیل متقاعد کنند. این اغلب با نشان دادن پیوندهای قوی با کشور خود، مانند ارتباطات خانوادگی، مالکیت دارایی، یا آینده شغلی انجام می شود. عدم اثبات این هدف ممکن است منجر به رد درخواست ویزا بر اساس بخش 214 (ب) قانون مهاجرت و ملیت شود، که قصد مهاجرت را برای همه متقاضیان ویزای غیر مهاجرتی فرض می کند.

یکی دیگر از مزایای ویزای F-1 انعطاف پذیری آن در مورد انتقال برنامه و تغییرات در سطوح تحصیلی است. دانشجویان می‌توانند بدون خروج از آمریکا به مؤسسه‌ای دیگر منتقل شوند یا از یک سطح علمی به سطح علمی دیگر (مثلاً از مقطع کارشناسی به کارشناسی ارشد) انتقال یابند، مشروط بر اینکه وضعیت قانونی خود را حفظ کنند و DSO خود را از برنامه‌های خود مطلع کنند. این انعطاف پذیری، ویزای F-1 را برای دانشجویانی که اهداف بلندمدت تحصیلی دارند جذاب می کند.

ویزای F-1 همچنین فرصت هایی را برای تجربه کاری از طریق برنامه هایی مانند آموزش عملی اختیاری (OPT) و آموزش عملی درسی (CPT) ارائه می دهد. OPT به دانشجویان اجازه می دهد تا حداکثر 12 ماه پس از فارغ التحصیلی در رشته تحصیلی خود کار کنند. از سوی دیگر، CPT با برنامه درسی دانشگاهی گره خورده است و اغلب شامل دوره های کارآموزی یا برنامه های مشارکتی است که تجربه عملی مرتبط با رشته دانشجو را ارائه می دهد. این برنامه ها به دانشجوان کمک می کند تا تجربه کاری ارزشمندی در آمریکا کسب کنند که می تواند چشم انداز شغلی آنها را در سطح جهانی افزایش دهد.

در حالی که ویزای F-1 دارای مزایای متعددی است، مسئولیت هایی نیز دارد. دانشجویان باید از شرایط ویزا مانند معتبر نگه داشتن پاسپورت خود، حفظ سابقه SEVIS و به روز رسانی DSO خود با هرگونه تغییر در آدرس، برنامه تحصیلی یا وضعیت شغلی خود پیروی کنند. نقض این شرایط، مانند کار غیرمجاز یا عدم ثبت نام در یک دوره کامل، می تواند منجر به از دست دادن وضعیت ویزا و نیاز به خروج فوری از کشور شود.

به طور کلی، ویزای F-1 یک مسیر ساختاریافته و در عین حال انعطاف‌پذیر را برای دانشجویان بین‌المللی فراهم می‌کند تا به فرصت‌های گسترده تحصیل در آمریکا دسترسی داشته باشند و در عین حال آنها را برای موفقیت آینده در شغل یا تحصیلات بعدی آماده می‌کند. با این حال، این فرآیند مستلزم آمادگی کامل، رعایت قوانین و ارتباط فعال با موسسه میزبان و مقامات مهاجرت است.

علاوه بر ویزای F-1، سایر ویزاهای مرتبط با آموزش شامل ویزاهای M-1 و و J-1 می شوند. ویزای M-1 به طور خاص برای دانشجویانی است که آموزش های حرفه ای یا غیر آکادمیک را دنبال می کنند و ویزای J-1 برنامه های تبادلی از جمله دبیرستان را پوشش می دهد. مطالعه در سطح دانشگاه هر ویزا دارای شرایط و محدودیت های متمایز است، بنابراین ضروری است که ویزایی را انتخاب کنید که با اهداف آموزشی دانشجو مطابقت داشته باشد.

ویزای M-1      

ویزای M-1 نوعی ویزای غیر مهاجرتی آمریکا است که برای دانشجویان بین المللی که مایل به ادامه تحصیلات حرفه ای یا غیر آکادمیک در آمریکا هستند طراحی شده است. این نوع ویزا برای کسانی که در برنامه های آموزشی، مدارس فنی یا سایر موسسات حرفه ای شرکت می کنند ایده آل است.

ویژگی های کلیدی ویزای M-1

ویزای M-1 به طور خاص برای آموزش حرفه ای یا غیر آکادمیک، مانند دوره های فنی، هنرهای آشپزی، آموزش مکانیک، زیبایی شناسی، یا سایر برنامه های آموزشی عملی است. این ویزا برای مطالعات آکادمیک عمومی (که به ویزای F-1 نیاز دارد) در نظر گرفته نشده است.

شرایط واجد شرایط بودن:

متقاضیان باید در یک موسسه فنی و حرفه ای دارای گواهینامه SEVP پذیرفته شوند و منابع مالی کافی برای پوشش شهریه و هزینه های زندگی در طول مدت برنامه خود را نشان دهند. متقاضیان باید پس از اتمام تحصیلات، قصد خود را برای بازگشت به کشور خود ثابت کنند و روابط قوی با کشور خود نشان دهند.

فرآیند درخواست:

اولین گام، اخذ پذیرش در یک موسسه دارای گواهی SEVP است که فرم I-20، “گواهی واجد شرایط بودن وضعیت دانشجویی غیرمهاجر” را صادر می کند. دانشجویان باید هزینه SEVIS I-901 را برای ثبت نام در سامانه اطلاعات دانشجویان و بازدیدکنندگان تبادلی (SEVIS) بپردازند. مرحله بعدی تکمیل فرم درخواست آنلاین DS-160، پرداخت هزینه درخواست ویزا و تعیین وقت مصاحبه ویزا در سفارت یا کنسولگری آمریکا است. در طول مصاحبه، متقاضیان باید فرم I-20، مدرک توانایی مالی و شواهدی مبنی بر قصد خود برای بازگشت به خانه ارائه دهند.

مدت اقامت:

ویزای M-1 به دانشجویان اجازه می دهد تا همانطور که در فرم I-20 ذکر شده است، در طول برنامه تحصیلی خود در آمریکا بمانند. به علاوه به دانشجویان یک مهلت 30 روزه اضافی برای خروج از آمریکا داده می شود. برخلاف ویزای F-1، دانشجویان M-1 مجاز به اقامت طولانی تر با انتقال به برنامه یا سطح تحصیلی دیگر نیستند.

محدودیت های کاری:

دارندگان ویزای M-1 در طول تحصیل مجاز به کار نیستند مگر در شرایط بسیار محدود مانند آموزش عملی که مستقیماً با برنامه آنها مرتبط است. آموزش عملی به ازای هر چهار ماه تحصیل محدود به یک ماه و حداکثر شش ماه می باشد.

افراد وابسته دارندگان ویزای M-1

همسر و فرزندان مجرد زیر 21 سال دارنده ویزای M-1 می توانند دانشجو را تحت ویزای M-2 همراهی کنند. وابستگان M-2 نمی توانند در آمریکا کار کنند و کودکان محدود به تحصیل در مدارس ابتدایی یا متوسطه هستند.

محدودیت های ویزای M-1

دارندگان ویزای M-1 نمی توانند پس از ورود به آمریکا به ویزای F-1 منتقل شوند یا برنامه تحصیلی خود را تغییر دهند. تمدیدها نیز فقط در شرایط استثنایی مانند فوریت های پزشکی امکانپذیر هستند.

مزایای ویزای M-1

این فرصت را برای دانشجویان بین المللی فراهم می کند تا آموزش های تخصصی و عملی در زمینه های مختلف فنی و حرفه ای کسب کنند. دارندگان ویزای M-1 مهارت های ارزشمندی را کسب می کنند که می تواند آینده شغلی آنها را در کشور خود یا در سطح بین المللی افزایش دهد.

ویزای M-1 یک گزینه مناسب برای کسانی است که تحصیلات حرفه ای و غیر آکادمیک را در آمریکا دنبال می کنند، در حالی که محدودیت های بیشتری نسبت به ویزای F-1 دارد، اما یک مسیر متمرکز برای دانش آموزانی که به دنبال آموزش تخصصی هستند ارائه می دهد. برنامه ریزی مناسب و رعایت شرایط ویزا برای اطمینان از تجربه ای روان و موفق ضروری است.